کُما

اعوذ باالله من نفسی.از پیچیدگی های درونم مینویسم.ساده و روان تا هم تو بفهمی چی میگویم هم خود بفهمم چه مینویسم.نوشتن به من آرامشی شگرف میدهد.حسی که با هیچ چیز دیگر نمیتوانم بدست بیاورم.با نوشتن مناجات میکنم،عشق میورزم،غم و شادی هایم را بیان میکنم،و بالاخره با نوشتن زندگی میکنم.

*****

اگر به خانه ی من آمدی

برایم مداد بیاور   مداد سیاه...

میخواهم روی چهره ام خط بکشم

تا به جرم زیبایی در قفس نیفتم!

یک ضربدر هم روی قلبم تا به هوس هم نیفتم!

یک مداد پاک کن بده برای محو لب ها

نمیخواهم کسی به هوای سرخیشان سیاهم کند!

یک بیلچه تاتمام غرایز زنانه را از ریشه در آورم

شخم بزنم وجودم را...بدون اینها راحت تر به

 بهشت میروم گویا...

یک تیغ بده موهایم را از ته بتراشم.سرم هوایی بخورد

و بی واسطه ی روسری کمی بیا ندیشم!

نخ و سوزن هم بده برای زبانم

میخواهم بدوزمش به سق

اینگونه فریادم بی صدا تر است

قیجی یادت نرود

میخواهم هرروز اندیشه هایم راسانسور کنم!

پودر رخت شویی هم لازم دارم

برای شستشوی مغزی !

مغزم را که شستم پهن کنم روی بند

تا آرمان هایم را باد با خود ببرد به آنجایی که عرب نی انداخت

میدانی که؟ باید واقع بین بود!

صدا خفه کن هم اگر گیر آوردی بگیر

میخواهم وقتی به جرم عشق و انتخاب

بر چسب واحشه  میزنندم

بغضم  را در گلو خفه کنم!

ترا به خدا ... اگر دیدی جایی حقی میفروختند

برایم بخر ... تا در غذا بریزم

ترجیح میدهم خودم قبل از دیگران

 حقم را بخورم

سر آخر اگر پولی برایت ماند

برایم یک پلاکارت بخر به شکل گردنبند.

بیاویزم به گردنم و رویش با حروف

درشت بنویسم ...

من هنوز یک انسانم

من هرروز یک انسانم.

*****

من به دنبال کسی میگردم
که غمش را با من تقسیم کند
من دلم را با او
و دوتایی پس از آن
به تماشای بهاری برویم
که شقایق ها را امسال به صحرا
بخشید.

*****

دلتنگی های آدمی را باد ترانه یی می خواند.
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد.
وهر دانه برفی به اشکی نریخته می ماند.
سکوت
سرشار از سخنان ناگفته است.
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
وشگفتی های بر زبان نیامده.
در این سکوت حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو
و من...

*****

جویای راه خویش باش
از این سان که منم در تکاپوی انسان شدن
در میان راه دیدار می کنیم
حقیقت را
آزادی را
خود را
درمیان راه می بالد وبه بار می نشیند
دوستی یی که توان مان می دهد
تا برای دیگران مامنی امن باشیم
و یاوری . این است راه ما
راه تو ومن..

*****

پنجه در افکنده ایم
با دست هایمان
به جای رها شدن
سنگین ... سنگین
بر دوش میکشیم
بار دیگران را
به جای همراهی کردنشان
عشق ما نیازمند
رهایی است
نه تصاحب...
در راه خویش
ایثار باید
نه انجام وظیفه...

*****

خدایا
مرا همواره،
آگاه وهوشیار بدار،
تا قبل از شناختن درست کسی با فکری- مثبت یا منفی- قضاوت نکنم
خود خواهی را چنان در من بکش،یا بر کش
تا خود خواهی دیگران را احساس نکنم،و
از آن در رنج نباشم
به من توفیق تلاش در شکست؛
صبر در نومیدی؛
رفتن بی همراه؛
جهاد بی سلاح؛
کار بی پاداش؛
فداکاری در سکوت؛
عظمت بی نام؛
خدمت بی نان؛
ایمان بی ریا؛
خوبی بی نمود؛
مناعت بی غرور؛
عشق بی هوس؛
تنهایی در انبوه جمعیت؛
دوست داشتن بی آنکه دوستم بدارند؛
روزی کن.

*****

خدایا عقیده ی مرا از دست عقده ام مصون بدار و به من قدرت تحمل عقیده مخالف ارزانی کن.)

*****

خدایا ، خدای من . به من زیستی عطا کن تا در لحظه ی مرگ بر بیهودگی لحظه های گذشته سوگوار نباشم ...

*****

اگر نمی توانی بالا روی ، سیب باش تا افتادنت اندیشه ای را بالا برد !.

*****

هیچ به فردا نیاندیش . فردا اندیشه ی نو برای خود دارد . رنج هرروز برای آن روز کافیست.

*****

باران باش و ببار، نپرس کاسه های خالی از آن کیست.

****

پرواز اعتماد را با یکدیگر تجربه کنیم وگرنه میشکنیم بال های دوستی مان را.

*****

هرگاه دفترمحبت را ورق زدی
هرگاه زیر پایت خش خش برگی را احساس کردی
هرگاه در میان ستاره ها ، ستاره ای خاموش دیدی
برای یکبار در گوشه ای از ذهن خود
نه به زبان بلکه از ته دل بگو
یادت بخیر...

*****

باغ آینه...